คำกล่าวว่า รุ่งเช้าเราเห็นแสงอาทิตย์ล้วนแล้วแต่มีพระคุณให้กับเรา ให้เรามีโอกาสดำรงชีวิตอยู่ได้ในโลกใบนี้ หลังจากภพค่ำแล้วดวงจันทร์ก็ขึ้นมาให้แสงสว่าง แม้บางครั้งจะเป็นข้างแรมก็ยังริบหรี่ ก็ยังเป็นแสงสว่าง นี่ไม่ใช่บุญคุณได้อย่างไร แม้ผู้ที่ให้พระคุณแก่เรานั้นมีมากมายที่ทำให้เราเกิดมาบนโลกใบนี้ แต่เราทุกวันนี้มีแต่ความเห็นแก่ตัว เพราะเราไม่เคยคิดถึงสิ่งที่มีพระคุณต่อเรา และมักจะกล่าวโทษฟ้าดินอยู่เสมอ แม้แต่เท้าที่เราย่ำไปอยู่ทุกที่บนแผ่นดิน บางครั้งเมื่อมีอารมณ์ก็กระทืบเท้าไปยังพระแม่ธรณี ข้าวหนึ่งเมล็ดที่ใครให้เราก็ถือว่าเป็นพระคุณ เพราะฉะนั้นแสงจันทร์ แสงอาทิตย์ก็มีคุณกับเราเช่นเดียวกัน แล้วเมื่อพูดถึงพระแม่ธรณีที่เราเหยียบย่ำ ทำความสกปรกต่อพระองค์ด้วยอุจจาระ ปัสสาวะและสิ่งปฏิกูลต่างๆ ก็ล้วนแล้วแต่มีพระคุณต่อเรา
